4292
De ijsbloem, de wolk, de scheurenatlas in het oude plafond. (43)
4293
Daar lag hij te ijlen, ingepakt in de eeuwige sneeuw, toegedekt door de wolken. (101)
4294
Of fietsten ze hoog in het gebergte, voorbij de boomgrens, met het hoofd al boven de wolken, in een onontgonnen en nog mythisch niemandsland dat pas na de finish door hen in het wonderlijkste koeterwaals beschreven kon gaan worden? (107)
4295
Wie lang uit het raam kijkt, ziet veel veranderen. Neem de wolken.
Een toestand is een kwestie van verschuivingen. Er is iets en ineens is er iets anders.
Een tekst idem dito. Je kijkt ernaar en je kijkt er nog eens naar. Er is iets veranderd, iets is er raar aan geworden. Is er een woord weggehaald soms? Of toegevoegd? Zijn ze verwisseld? Geen tekst is twee keer hetzelfde, een tekst is zelfs niet één keer hetzelfde.
Als woorden konden bewegen als wolken kon hij het laten zien. (108)
4296
Buiten schreven de dieren hun voetsporen in humus, in het blauw tussen de wolken kalligrafeerden trekvogels hun runen. (169)
