Hedendaagse architectuur stelt mij vaak teleur, en dat op velerlei manieren. Een kwaliteit die ik dikwijls mis, is versiering. Ouderwets, nutteloos ornament. Alles wijkt voor prijsefficiëntie en prefabriceerbaarheid. Wat ooit met auto’s gebeurde (die ooit zo mooi konden zijn), doet zich nu voor met gebouwen: ze beginnen allemaal op elkaar te lijken. Daarom vind ik de aandoenlijke gevelversiering van een huis in Huise zo mooi. De acanthusbladeren in de lateien en het knullige morsegestotter in de raamomkaderingen: lang-lang-kort-lang-lang-kort. Alleen jammer van de plastic rolluiken, maar dat zijn dan weer de efficiëntie en het gebruiksgemak die – franje- maar ook uitzichtloos – domineren.
210727
