Toen ik een ronde Nana, een kromme Stasia, een gele
Daria, een grote Kostja, een rode Elene, een zwarte Aleko en een piepkleine
Nitsa tekende en die tekening ‘Onze familie’ noemde en op de deur van de
koelkast hing, was Kostja daar zo verbolgen over dat hij de tekening eraf trok
en in de vuilnisemmer gooide.