wat voorafging:
Koen Fillet deelt
op Facebook een artikel waar je niet bij kunt als je niet geabonneerd bent.
Pascal Cornet
Ook achter de betaalmuur zal het sterk zijn, Koen, ik geloof je op je woord.
Koen Fillet
Hoeveel het kost om daar voorbij te geraken weet ik niet, ik ben abonnee. Maar
het interview met Kevin Absillis is wel een paar duiten waard.
Steven Van Ammel
Pascal, hoe werkt dat niet betalen voor jullie bij de dokter, de bakker en de
supermarkt?
Pascal Cornet
Boe, Steven Van Ammel. Kleine reactie hoor. Uiteraard moet je betalen. Maar ik
ga nooit iets delen waar niet iedereen aan kan. Da's ook etiquette hé.
Koen Fillet Ik
ga met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid nog linken naar artikels
achter een betaalmuur, Pascal Cornet. (Ook al omdat het voor een abonnee niet
altijd duidelijk of wat voor niet abonnees achter die muur zit en wat niet.)
Als u dat tegen de etiquette vindt, verzoek ik u hier weg te blijven.
Beste Koen Fillet,
U moet niet zo kribbig reageren. Het enige wat ik met
mijn opmerking over de betaalmuur wou delen, is het gevoel dat mij bekruipt
wanneer ik er niet bij kan, bij iets waarop iemand zo vriendelijk is geweest mij
te attenderen en wat mij interesseert. Het is als een fles wijn op tafel zetten
en er vervolgens je gast geen glas van uitschenken. Dat bedoel ik met
etiquette. We gaan er soms iets te gemakkelijk van uit dat iedereen op van
alles en nog wat geabonneerd is.
Maar goed, voor wie er bij kan, heeft het dan wel zijn
nut. En ik moet mij dan maar abonneren, als ik het artikel wil lezen. Of de
krant kopen. Of naar de bibliotheek lopen, dat kan ook. Daar heb ik op zich
geen probleem mee. Ik heb zelf lang genoeg in die branche als freelancer
gewerkt om te weten hoe onderbetaald journalisten en fotografen zijn, en dat
het dus helemaal niet vanzelfsprekend is om gratis gebruik te maken van wat zij
leveren. Maar daar gaat het dus niet over.
Een mens moet keuzes maken en kan niet op alles
geabonneerd zijn. Ik koop bijvoorbeeld nogal wat boeken. Steven van Ammel, dat
zal u als muziek in de oren klinken. En ik zou dat zeker bij u doen, mocht ik
in Brussel wonen. Bij het kopen van die boeken overweeg ik vaak dat mijn
aanschaf absoluut niet noodzakelijk is. Ik kan toch evengoed naar de bib gaan?
Maar neen, ik denk ook: mijn kleine bijdrage komt de uitgeverij, de
boekhandelaar en ook de auteur ten goede. Ik beschouw het als een vorm van
cultuursponsoring.
En dan nog dit. Over die boeken schrijf ik regelmatig
iets op mijn blog. Dat doe ik nu al vijftien jaar. Die teksten mogen er meestal
wel zijn, al zeg ik het zelf. Het hele archief dat zich daar heeft gevormd, is
gratis & voor niets voor iedereen consulteerbaar. Om maar te zeggen:
iedereen draagt, in de mate van het mogelijke, zijn steentje bij tot een open
cultuur die zich aan de commercie onttrekt.
Ondertussen, beste Koen, blijf ik mezelf de vrijheid
permitteren om uw wél toegankelijke bijdragen op uw tijdlijn te consulteren.
Hopelijk blijft u mij dat toestaan. Mocht u mij toch uit uw netwerk verwijderen,
dan zal het mij een troost zijn dat ik nog zal kunnen genieten van uw
schitterende radiowerk, dat ik via mijn belastingen help financieren.
Vriendelijke groet,
