zaterdag 30 april 2016

driekleur 246



Hopkins House is lelijk. Ik zie het elke ochtend als ik opsta om het raam dicht te doen en altijd als ik aan mijn bureau zit te schrijven. Het bestaat voornamelijk uit onhandige hoeken, klungelige schoorstenen, puntgevels, blauwe pannendaken, rode pannendaken die in de loop van de tijd paars zijn geworden, en gele muren met wit en zwart geworden groen houtwerk.

Sylvia Plath, De dagboeken 1950-1962, 36

surf je suf 86


160424 

Over de cultuurpolitiek van de N-VA:

De Turkse president moet beledigd worden:


160425

Franse journaliste opgepakt in Den Haag:



160427




160428


160429

Stephen Fry stelt voor om volledig van het internet af te gaan:
http://www.stephenfry.com/2016/04/off-the-grid/

facebookbericht 911

TELECOM

Elk huis heeft zijn eigen nummer.
Het plankier stopt aan de paal.
Het belendende perceel
blijft voorlopig braak en kaal.


In het bovenlicht accordeert
de kruis'lingse versiering
met moeders beenverband.
Ze heeft haar scheen bezeerd.

O zo gebald is mijn vaders hand.
Hij keert de rug naar telecommunicatie.

En ik, ik heb mijn vuistje pijn gedaan.



(met dank aan Didier Van De Steene voor het mogen delen van zijn foto)

pien 5



4314

NMBS - 160301

vrijdag 29 april 2016

parallel 61


Wat gebeurd is, is gebeurd, daar kan ik niets meer aan doen. Aan mijn verleden kan ik evenmin iets veranderen als aan mijn toekomst, die zich onverbiddelijk uit dit verleden ontwikkelt, maar die ik nog niet ken…

Imre Kertész, Het fiasco, 24

ǁ

Hold to the now, the here, through which all future plunges to the past…

James Joyce, geciteerd in Sylvia Plath, De dagboeken 1950-1962, 14