donderdag 23 mei 2013

los ingeslagen 93


19 maart 2013

In de weekendkrant laat de Izegemse politicus Geert Bourgeois weten dat hij de volgende minister-president van Vlaanderen wil worden. ‘Het zou een mooi orgelpunt op mijn carrière zijn’ – ik parafraseer hier en ook verderop. Bourgeois verkondigt ook, en passant, dat de enige inzet van de verkiezingen van 2014 de ‘totale autonomie’ van Vlaanderen wordt: ‘alle’ bevoegdheden moeten worden overgeheveld. De N-VA (Nieuw-Vlaamse Alliantie) moet met minstens 40 procent van de Vlaamse stemmen ‘incontournable’ worden, om het met een mooi Frans woord te stellen; met zo’n uitgesproken uitslag zullen, met de hulp van Open Vld en CD&V, de Walen niet anders kunnen dan instemmen met de boedelscheiding.

De Walen laten verstaan dat ze desnoods alleen met België voortdoen, CD&V zegt zich voorlopig te willen beperken tot het uitvoeren van het Vlaams regeerakkoord en de zesde staatshervorming, de opiniepeilingen (waar we de laatste tijd al veel minder van horen dan vlak voor de gemeenteraadsverkiezingen) geven de N-VA op dit ogenblik 33 procent van de Vlaamse stemmen.

Het heeft er alle schijn van dat Bourgeois voor zijn beurt gesproken heeft. Hij werd dan ook al door zijn partijgenoten teruggefloten: niet hij maar De Wever wordt het boegbeeld van de verkiezingen. Weyts, Jambon et tutti quanti ventileren het respect voor de stichter van hun partij maar slagen er toch niet echt in om hun ongenoegen te verhullen. Na de overhaaste en blijkbaar op te weinig harde feiten gestoelde aanval op het ACW (zie het proces dat verkenner De Decker aan zijn broek gesmeerd krijgt – uitspraak wordt verwacht vlak voor de verkiezingen volgend jaar), is dit een tweede barst in het N-VA-bastion.

Bourgeois’ ontboezemingen hebben het voordeel dat de ware aard van het beestje, die iedereen al kende want het staat in de statuten van de Vlaams-nationalistische partij, nu open en bloot komt te liggen: niemand kan er nu nog aan twijfelen dat de N-VA niets anders wil dan separatisme; de term confederalisme is niets anders dan een formule die wordt ingezet om het tweederde van de N-VA-kiezers dat de splitsing van België niet wil een rad voor de ogen te draaien. Met zijn niet door de apparatsjiks van zijn partij gesteunde soloritje op de roetsjbaan van zijn politieke natte droom heeft Bourgeois voor duidelijkheid gezorgd en wij moeten hem daar dankbaar voor zijn.


Ik ben benieuwd hoe de coalitiegenoten van de N-VA in de Vlaamse regering zullen reageren op dit openlijke statement van de viceminister-president, dat inhoudt dat hij niet langer van plan is het regeerakkoord uit te voeren, of dan toch alleszins dat hij van plan is om iets ánders uit te voeren – want in dat regeerakkoord staat niets over Vlaamse onafhankelijkheid. Er is morgen een actualiteitsdebat in de plenaire zitting van het parlement. Het valt te vrezen dat na een rondje obligaat gescheld de plooien zullen worden gladgestreken en de meerderheidspartijen het geschil in elkaar zullen laten zakken als een mislukte plumpudding op een veel te koude voorjaarsdag.