14 maart 2013
‘Hoe snel is het internet’, schrijft een Facebookcontact op
zijn status enkele minuten nadat de nieuwe paus op het balkon is verschenen, en
hij linkt er een bericht aan vast over het onduidelijke politieke verleden
onder dictator Videla van de man die zich nu Franciscus I wenst te laten
noemen. Iemand anders was echter nóg sneller geweest en toeterde al vóor bekend
was wie de uitverkorene zou zijn: ‘en daarissem; daarissem: Paus Pedofilius den
eerste’.
Een nachtje later hadden 94 mensen hiervoor al een ‘vind ik
leuk’-duimpje opgestoken. Maar tegen dan had zich ook al een hele discussie
ontsponnen, eentje met liefst 67 interventies – en ondergetekende had dit in
gang gestoken. Na de eerste reactietjes, die nogal gemakzuchtig ingingen op het
pedofielenthema, schreef ik dat journaliste Saskia Van Nieuwenhove (want zij
was de auteur van het Pedofilius-grapje) mij ontgoochelde, zeker omdat ik haar
al een hele tijd bewonder omwille van haar gedreven inzet voor
gerechtskinderen, migrantenkinderen en de zwakkeren in de samenleving – zij
doet dat met een ongebreidelde energie en weet vaak door te stoten tot in
parlementaire kringen, waardoor zij af en toe ook resultaat weet te boeken in
dossiers die ‘normaal gezien’ veroordeeld zouden zijn tot jaren durende
procedureslagen en – meestal – de vergeetput. Een paar mensen traden mijn
afkeuring bij, maar de meesten gingen toch verder met de nieuwe paus als pars
pro toto voor het hele instituut Kerk te zien en haalden het hele arsenaal van
gemakkelijke en voor de hand liggende verwijten boven: kindermisbruik, homohuwelijk,
abortus, condooms, enzovoort. En dan was er nu ook: medeplichtigheid aan een
militaire dictatuur.
Vermeende medeplichtigheid. Maar ja, stilzwijgen is
goedkeuren – ik kan daar wel inkomen. Maar dan hebben we allemaal boter op ons
hoofd.
Ik ben niet kerkelijk, niet eens gelovig, ik heb absoluut
geen sympathie voor het instituut. Ik vind niet dat medeplichtigen aan
dictaturen aan het hoofd van een kerk horen te staan (mocht dit blijken zo te
zijn, dan zit de kerk met een serieus probleem; ik kan me niet voorstellen dat
ze dat niet eerst ernstig onderzocht hebben). Ik vind dat abortus en het
homohuwelijk moeten kunnen. Ik ben tegen pedofielen en elke andere vorm van (machts)misbruik.
Maar ik vind dat vooroordelen nooit sterker mogen zijn dan het kritisch
onderzoek, en ik vind ook dat je de vele miljoenen die in hun geloof een troost
vinden dat comfort moet gunnen – ook al is het een vorm van zelfbedrog.