vrijdag 10 mei 2013

los ingeslagen 91


14 maart 2013

‘Hoe snel is het internet’, schrijft een Facebookcontact op zijn status enkele minuten nadat de nieuwe paus op het balkon is verschenen, en hij linkt er een bericht aan vast over het onduidelijke politieke verleden onder dictator Videla van de man die zich nu Franciscus I wenst te laten noemen. Iemand anders was echter nóg sneller geweest en toeterde al vóor bekend was wie de uitverkorene zou zijn: ‘en daarissem; daarissem: Paus Pedofilius den eerste’.

Een nachtje later hadden 94 mensen hiervoor al een ‘vind ik leuk’-duimpje opgestoken. Maar tegen dan had zich ook al een hele discussie ontsponnen, eentje met liefst 67 interventies – en ondergetekende had dit in gang gestoken. Na de eerste reactietjes, die nogal gemakzuchtig ingingen op het pedofielenthema, schreef ik dat journaliste Saskia Van Nieuwenhove (want zij was de auteur van het Pedofilius-grapje) mij ontgoochelde, zeker omdat ik haar al een hele tijd bewonder omwille van haar gedreven inzet voor gerechtskinderen, migrantenkinderen en de zwakkeren in de samenleving – zij doet dat met een ongebreidelde energie en weet vaak door te stoten tot in parlementaire kringen, waardoor zij af en toe ook resultaat weet te boeken in dossiers die ‘normaal gezien’ veroordeeld zouden zijn tot jaren durende procedureslagen en – meestal – de vergeetput. Een paar mensen traden mijn afkeuring bij, maar de meesten gingen toch verder met de nieuwe paus als pars pro toto voor het hele instituut Kerk te zien en haalden het hele arsenaal van gemakkelijke en voor de hand liggende verwijten boven: kindermisbruik, homohuwelijk, abortus, condooms, enzovoort. En dan was er nu ook: medeplichtigheid aan een militaire dictatuur.

Vermeende medeplichtigheid. Maar ja, stilzwijgen is goedkeuren – ik kan daar wel inkomen. Maar dan hebben we allemaal boter op ons hoofd.

Ik ben niet kerkelijk, niet eens gelovig, ik heb absoluut geen sympathie voor het instituut. Ik vind niet dat medeplichtigen aan dictaturen aan het hoofd van een kerk horen te staan (mocht dit blijken zo te zijn, dan zit de kerk met een serieus probleem; ik kan me niet voorstellen dat ze dat niet eerst ernstig onderzocht hebben). Ik vind dat abortus en het homohuwelijk moeten kunnen. Ik ben tegen pedofielen en elke andere vorm van (machts)misbruik. Maar ik vind dat vooroordelen nooit sterker mogen zijn dan het kritisch onderzoek, en ik vind ook dat je de vele miljoenen die in hun geloof een troost vinden dat comfort moet gunnen – ook al is het een vorm van zelfbedrog.