32 – Vanmorgen
lag er in de toonbank van de bakker – stom dat ik mijn fototoestel niet bij
had! – een verjaardagstaart voor ‘Emma, 6 jaar’, zoals er met rode letters op
geschreven stond. Een ferm geval, die taart, met massa’s crème au beurre en
slagroom. Maar het meest in het oog viel natuurlijk de tot suikergoed verwerkte
afbeelding van de drie meisjes van K3, de nieuwe lichting, die met de
regenboogkleuren. Met brede lach – glinsterend tandglazuur – lachten ze me toe
en straks, naar ik me dan inbeeld, de fiere papa van Emma die er met enige
aarzeling het mes in zal zetten. Ik vermoed dat Emmaatje het ook wel een beetje
wreed zal vinden dat haar geliefde K3 op die manier zal worden verminkt. Het
lijkt wel een hedendaagse transsubstantiatie: ‘Neemt en eet mijn lichaam’.
Banketbakkerskannibalisme.
