woensdag 21 november 2007

Mijn woordenboek (172)

AFFAIRE

Het woord wordt vooral voor duistere praktijken gebruikt. Zaak, dossier, kwestie, affaire: in dat rijtje hoort het thuis. Met betrekking tot een relatie tussen mensen wordt het ook gebezigd. Als je het dan uiteentrekt, klinkt het tegelijk vreemd en veelzeggend: à faire. Het gaat in zo’n relatie om iets wat niet te laten maar te doen is. (Maar wat je niet kunt laten.) Het gaat in een affaire, denk ik dan, au fond om seks.

Je kunt het woord ‘affaire’ in een grammaticale constructie van het type ‘de affaire-X’ betrekken. (Maar niet als het om overspel gaat.) X, de persoon of instantie die in het onoorbare schandaal betrokken is, wordt daarin aan het woord ‘affaire’ door middel van een koppelteken vastgeklonken. Het lijkt wel een keten. Bij overspel, bij uitstek dé activiteit die met het kwalijke woord ‘affaire’ wordt aangeduid (‘hij/zij heeft een affaire’), is veeleer van óntkoppeling sprake.