EEN LEVEN VOOR ZICH
Hij ziet er gezond uit, levendig, guitig. Hij is twintig jaar. Hij ziet er met zijn padvindershoed en korte broek uit als een uitgegroeide boyscout. Hij draagt wandelschoenen en een rugzak. Hij is op weg naar Rome. Dat laatste zie ik niet op de foto, ik wéét het. Deze jongeman heeft zijn leven nog voor zich, maar in zijn bloed kolken reeds de bestanddelen waaruit ik zal voortkomen, nadat ze zijn samengebracht met die van iemand anders, die op dat ogenblik nog aan de andere kant van het land woont en probeert onder het juk van haar vader en familie uit te komen. Zij weten nog niet van elkaars bestaan. Zij weten niet wat hun te wachten staat. Deze jongeman, in wiens gelaatstrekken ik mezelf niet herken, lacht het leven toe. Nog even.
241014