Links van mij nadert een dame. Zij stapt met een dienblad van de strandbar naar haar stoel. Op dat dienblad staan glazen en in die glazen blinkt de ondergaande zon. Het rood van de zon en het rood van de jurk vormen een fraai akkoord. Had ik nu maar mijn fototoestel klaar, denk ik. Ik leg me erbij neer dat ‘le moment décisif’ voorbij is. Maar, zo overweeg ik, om precies die teleurstelling te vangen heb ik nog wel een beslissend moment! En ik diep alsnog het toestel op en druk op tijd af om mijn te-laat-zijn vast te leggen.
210908