Een mooie foto van die schoolkoer. Een mooi evenwicht tussen die boom en die cirkel. In de segmenten van de cirkel staan stereotiepe tekeningen, van schooljuffrouwen. Daarom is de cirkel doods en de boom springlevend. Ik heb er lang naar gekeken. Op het eerste gezicht zo vertrouwd, een schoolkoer die we kennen. Maar de kinderen zijn weg en het gebouw lijkt hermetisch gesloten. Een boom met een bloeiende kruin en kringen in zijn lijf. Altijd herbeginnen. Het gaat tussen leven en dood - altijd - en hier zo duidelijk.
S.
