AFTERSHAVE
Ik gebruik het nooit. Ik heb in de loop van nagenoeg dertig jaar baardgroei twee flacons gehad – en ik heb ze misschien nog maar ik zou bij god niet weten waar ze zich op dit ogenblik bevinden, op welke zolder, in welke krat, in welke plooi of krater van mijn verleden. In elk geval: ik heb die bekers nooit tot op de bodem geleegd zodat de precieuze vloeistoffen erin al een respectabele leeftijd hebben bereikt. Ik weet niet of dat gevolgen heeft voor hun olfactorische kwaliteiten.
De eerste flacon was van het merk Estée Lauder. Nochtans een vrouwenparfummerk, als ik het goed voorheb. (Op de website van deze Canadese firma met Belgisch filiaal in de Kempen leer ik dat ze toch nog altijd een flesje met 3,4 oz van het ‘Pleasures for men’ genaamde goedje als aftershave aanbieden – en wel voor de ronde som van 37,5 dollar.) Ik kreeg het flesje waarover ik het hier heb van G. Haar moeder was bij die firma iets belangrijks. De goudkleurige inhoud was peperduur, naar verluidt. Ik zou het uit eigen beurs nooit hebben willen bekostigen. En het was aan mij niet welbesteed. (Dat is het vreemde, overigens, met exclusieve goederen: je moet vaak wéten waarvan je moet genieten, en hoe. Met als gevolg dat als je het niet weet, je ook niets kunt missen.) Ik vond het ‘lekker’ ruiken maar toch ook weer niet in die mate dat ik het goedje, tot het vervluchtigd was, in mijn neus wilde voelen prikkelen. Wel hield ik van het koude vuur dat je op je pasgeschoren kaken voelde als je er de vluchtige vloeistof op bette. Iedere keer dat ik iets dergelijks ruik, moet ik aan G denken.
Maar ik ruik het dus niet vaak.
In het tweede flesje zat een kobaltblauw spul. Moest ijzige frisheid evoceren, denk ik dan. Het flesje was voor driekwart leeg toen het in mijn bezit kwam. Ik weet het, dit is een beetje gênant – maar eens aan het spul geroken, zag ik niet meteen een reden om het vocht in de afvoer te kieperen en het flesje naar de glasbol te dragen. Ik ben nogal pragmatisch en spaarzaam ingesteld, namelijk.
Aftershave speelt, behalve via deze twee flesjes, in mijn leven geen rol. Dames, u kunt er mij geen plezier mee doen. De geur kan mij maar even bekoren, maar maakt mij vervolgens misselijk. De nichterige exaltatie die wordt teweeggebracht door de wufte esthetiek van de flaconvormen is niet aan mij besteed. En overigens scheer ik mij nooit glad.
