42 * 25,50 * 186

De forse tegenwind doet mij al na vijf kilometer naar adem snakken. Maar goed dat ik niet met de wielervrienden ben vertrokken want ik zou er onherroepelijk zijn uitgewaaid. Ik volg niet het normale traject langs het kanaal tot in Zandvoorde en dan terug via Stalhille, maar maak zijsprongetjes. De verkeerswisselaar van Jabbeke, dan toch Stalhille maar daar rechtsaf naar de nieuwe fietsersbrug van Nieuwege, daarover en vervolgens weer terug richting Brugge op de zuidelijke oever van het kanaal, tot ik een baantje rechtsaf kies waarop ik nooit eerder reed. Ik kom in de dorpskern van Varsenare en volg dan de gekende weg naar Sint-Andries, waar ik de Pastorieweg linksaf neem tot aan de overweg, rechts een eindje langs de spoorweg en dan weer links tot aan de Oostendse Vaart. Tijdens de heenrit tot Zandvoorde keek ik van heel dichtbij oog in oog met de hier al eerder vermelde dodaars. Bij het keerpunt had ik een gemiddelde van niet eens 22,50. Op de terugweg haal ik snelheden van 36 en 38, maar op het laatst is de fut er uit; ik maal de laatste kilometers op spaarstand. Ik kruis ook nog wielervriend K., die blijkbaar na de reguliere rit er nog wat extra kilometers bijneemt want hij rijdt van zijn woonplaats weg – of het zou moeten zijn dat hij niet met de groep is vertrokken en nu, net als ik, een solorit rijdt.