071122 en 071129 - In de film Old Boy van de Koreaan Chan-wook Park (2003) wordt maar heel even, terloops eigenlijk, expliciet verwezen naar Haruki Murakami, en wel door de titel van een van zijn boeken, Norwegian Wood, te vernoemen op een plaats waar dat voor de verhaallijn absoluut niet noodzakelijk was. ’t Gaat, geloof ik, om de naam van een restaurant, in een hele reeks die uit een telefoonboek wordt voorgelezen. Park had net zo goed andere namen kunnen gebruiken, dus moet de vermelding van een van Murakami’s boeken wel betekenisvol zijn.
En die vermelding is hier zeker op zijn plaats. Na een halfuurtje deze toch wel uitstekende film te hebben zitten bekijken, kon ik niet meer anders dan aan De opwindvogelkronieken denken. Zowat alles, van de neurotische protagonisten tot bepaalde absoluut murakamiaanse verhaalelementen, ademt de pregnante sfeer van dat boek: vijftien jaar zonder bekende redenen opgesloten zitten, bijvoorbeeld, of het moeten verwerken van een verdrongen jeugdtrauma, of de obsessieve preoccupatie met tijd, of het toch wel extreme geweld – al wordt dat in de film suggestiever in beeld gebracht, gelukkig maar, dan het in het boek wordt beschreven. Ik begon zelfs te denken dat Murakami zelf het scenario had geschreven, of dan toch minstens dat de film was gemaakt naar een van zijn, nog niet door mij gelezen, boeken.
Maar neen. Behalve met die ene vermelding (wellicht zijn er mij nog andere ontgaan) verwijst Park in zijn murakamiaanse film nergens expliciet naar de Japanse schrijver. In de credits komt de naam Murakami wel voor, maar het gaat dan om een naamgenoot. En een speurtocht op het internet levert al evenmin iets op (behalve dat de verwantschap tussen Park en Haruki Murakami op enkele blogs wordt gesignaleerd). Ik kom enkel te weten dat de film is gebaseerd op de Japanse mangastrip Old Boy van Minegishi Nobuaki en Tsuchiya Garon.
Het intrigeert mij dat de link Park-Murakami, die onmiskenbaar is, niet wordt vermeld. Misschien is het verband zo evident dat de regisseur het zich niet verwaardigde het te vermelden en het voldoende achtte om met enkele verwijzingen (minstens één) zijn schatplichtigheid toe te geven…
