voor deze rubriek selecteer ik de beste stukken die op deze blog zijn verschenen
10 december 2017
GEHAVEND
Ik had het even met H. over L.D., die onlangs overleed. Ik vertelde H. hoe ik L. enkele maanden geleden op de trein zag, en toen was geschrokken van hoe slecht ik vond dat hij eruitzag. En hoe ik uit dat driedubbele zelfportret, waarbij hij zichzelf meer dan een jaar geleden had afgebeeld met neergevleid hoofd, alsof hij de strijd al had opgegeven, had opgemaakt dat hij toch al veel langer moet geweten hebben wat hem boven het hoofd hing. Nochtans, zegt H., was het maar een paar weken voor zijn dood duidelijk geworden. Het is dan zeer vlug gegaan. H. had opgevangen dat L. zelfs twee weken voordat hij stierf nog naar de IKEA was gegaan om er een lamp te kopen. Dat doet me aan Goethe denken, zeg ik aan H., aan diens laatste woorden meer bepaald: ‘Meer licht!’ H. vertelt me over de indrukwekkende begrafenisplechtigheid in de Sint-Pieterskerk in Gent. De kist stond er centraal op de ster in de marmervloer opgesteld, met rondom massa’s bloemen: enkele van de nabestaanden hadden een heel bloemenkraam op de Kouter leeggekocht. H. toont me ook nog het doodsprentje van L. Geen portret van de man, ook geen zelfportret, maar een foto van een peer. Een gehavende peer, met een bluts en wat krassen. Maar wel een prachtige foto, die L., naar verluidt, op de vooravond van zijn dood zou hebben gemaakt.
 |
| © Lucas Devriendt |
