Zou deze stad
op een andere breedtegraad liggen, in een ander landschap, met een andere stand
van de zon, zonder de ellenlange grijze maanden van regen, mist en grauwheid,
niet op deze schrale moerasgrond staan, in de bodem waarvan de botten liggen
van de ontelbare stakkers die hun leven bij de bouw ervan hebben gelaten, maar
op een rots, te midden van fraaie glooiende heuvels, met de zwartinkten
silhouetten van olijfbomen en cipressen, dan zou Sint-Petersburg met zijn
grande armée van mintgroene, zachtroze, bosbesrode en geel gesausde
pleisterwerkgevels Florence met gemak naar de kroon steken.
Pieter
Waterdrinker, Tsjaikovskistraat 40,
366
