woensdag 26 september 2018

het overzicht 031


















Een foto is een vlak, dat moest worden ingevuld. Dit vlak heeft een horizon, een midden, een voor- en achtergrond, een boven en onder en een links en een rechts. Je kunt er ook diagonalen en heel wat andere lijnen in tekenen. Enfin, er kan veel in gebeuren – maar de fotograaf moet er wel altijd rekening mee houden dat hij met een vlak werkt, een vlak dat hij moet invullen. Dát moet zijn uitgangspunt zijn, ja, het komt vóór de vraag wát hij wil tonen. Het middel dat hem ter beschikking staat om op dat vlak te tekenen is: licht. Licht zorgt voor contrastwerking en grijswaarden en, in het geval van kleurenfotografie: kleur.

Deze foto toont een merkwaardige, uit vier onregelmatig gevormde monolieten bestaande sculptuur. Dat is zeker. Het is zelfs een mooie, en daarenboven verkeersregelende sculptuur. Maar de foto gaat vooral over zichzelf, over dat vlak, over diagonalen, over symmetrie, over het onderscheid tussen voor- en achtergrond. En over licht natuurlijk. De middennaad van de betonbaan leidt samen met de wegkanten naar het centrale verdwijnpunt. De geparkeerde auto’s verstoren de harmonie in het beeld. De frontale vlakken en zichtbare zijkanten van de sculptuur tonen lichtcontrasten door het hele gamma te bestrijken van het diepste zwart tot een zeer lichtgrijs. De strakke, maar toch onregelmatige lijnen van de vier monolieten vormen, samen met de lijnen van de betonbaan, een levendig contrast met de textuur van de boomtakken en -stammen, die zich onnadrukkelijk herhaalt in de schaduwen die op de blokken vallen.

Knokke – 060114