vrijdag 7 september 2012

reactie

Als ik in Nederland of Belgie was heb ik genoten in de breedte van de landschap te kijken die plat is als een plank. Jacques Brel heeft dit prachtig vertoont in het lied „le plat pays“. Intussen houd ik meer van landschappen die gestructureerd zijn door heuvelen of bergen. Ik ben opgegroeid in een vlakke landschap zonder heuvelen. Nu woon ik dicht bij de Rijn. Ik geniet daar van snel in de bergen te zijn en vanuit de top naar beneden in de landschap te kijken.
D.W.

@D.W.: Ik volg je volledig. Plat is saai, oeverloos, ongestructureerd. Enkel bomen of authentieke architectuur (een hoeve, een dorp met een toren) of wolken maken het mooi. Maar in Vlaanderen hebben landbouw en een zeer ondoordachte ruimtelijke ordening de meeste bomen – zowel de alleenstaande als de rijen – weggewerkt, zodat alleen de wolken overblijven. De Nederlandse schilders overigens hadden zeer goed begrepen hoe belangrijk wolken zijn boven een plat landschap. Ik verkies ook het reliëf. Het moet niet veel zijn, zoals de foto bewijst. Doe mij maar een zacht glooiend landschap!