donderdag 24 mei 2012

schrikkel 138b

Het is een oud zeer: vrouwen die in hun handtas allerlei zaken kwijtraken. Hun sleutelbos, een afzonderlijke sleutel, kleingeld, een bankkaart, een gsm die onbedaarlijk rinkelt en natuurlijk altijd zwijgt op het ogenblik dat hij eindelijk is gelokaliseerd. Wie vindt hier iets op? Welke uitvinder – het mag een man zijn – herdenkt het concept handtas tot iets wat werkelijk bruikbaar is, dit wil zeggen tot het iets wordt dat méér is dan een zak die mooier en uit edeler materialen is vervaardigd dan een plastic zak, want in de functionaliteit ligt het verschil alvast niet: in de eerste de beste warenhuiszak worden de aankopen evengoed te hooi en te gras door elkaar geklutst en is het at random grabbelen en graaien geblazen voor wie in dat kluwen snel – en het moet altijd snel – iets wil terugvinden.