ALCOHOLCONTROLE
Ik zeg het al jaren en ik zal het blijven zeggen: de ontwikkeling richting nultolerantie voor al wie zich na het nuttigen van alcohol in de openbare ruimte begeeft, met de auto, te voet of te paard of op gelijk welke manier, staat mij tegen. Deze hetze draagt bij tot de teloorgang van het sociale weefsel en ik vind dat er, als het gaat over verkeersveiligheid en een warme samenleving niet voor één van beide moet gekozen worden.
Voor wie mij verkeerd begrijpt: we moeten voor allebei kiezen.
Natuurlijk weet ik dat wie ooit een kind of een geliefde of een vriend verloor door de schuld of door toedoen van iemand die te veel had gedronken geschokt is door wat ik hier schrijf. En toch meen ik het. Het verkeer is een risicovolle onderneming. Als er iets misloopt, dan is er altijd wel een oorzaak voor. Bij een beperkt aantal van alle ongevallen is alcohol de aanwijsbare oorzaak. Maar als de chauffeur verblind was door een te laag hangende zon, zullen we de zon dan verbieden om te schijnen?
Uiteraard moet overdreven alcoholverbruik, misbruik dus, worden beteugeld. Er moet een grens worden getrokken. En die grens bestaat nu al – er wordt dus de facto erkend dat, als je minder gedronken hebt dan twee of drie eenheden, je goed genoeg functioneert om je in het verkeer te begeven. Die grens ligt wat mij betreft nu al te laag, en hij mag zeker niet worden afgebroken. Dan krijg je wat je met het stilaan totaal geworden rookverbod hebt zien gebeuren: de balans slaat volledig door en vanuit een soort van totalitair purisme wordt datgene wat vroeger enkel boven een grens schadelijk werd geacht nu volledig uitgebannen.
Met moet eens een rekensom maken. Er vallen elk jaar in België ongeveer duizend verkeersdoden. Over hoeveel te vermijden verkeersdoden spreken we, als het gaat over het nog verder verlagen van de huidige alcoholgrens? Ik zou het niet weten, maar het kunnen er niet veel zijn, zo lijkt me. Hoeveel verkeersdoden zouden er niet zijn gevallen het voorbije jaar indien de alcoholgrens niet op drie pinten had gelegen, zoals nu het geval is (ik reken liever in concrete pinten dan in abstracte promilles), maar op twee pinten? En bij uitbreiding: hoeveel verkeersdoden zouden er niet zijn gevallen indien er nu al nultolerantie zou bestaan ten aanzien van rijden onder invloed?
Dat soort rekensommetjes wordt door niemand gemaakt. Ik weet dat het een provocerende suggestie is, maar het lijkt me toch nuttig ze wél te maken. Als het er om gaat het aantal verkeersdoden te reduceren, dan ken ik wel wat andere methodes die veel meer effect zouden sorteren. Maar ja, de overheid heeft niet graag dat er minder auto’s zijn en dat er minder vrachtverkeer is want fiscale melkkoeien kieper je niet zomaar bij het grofvuil.
Mijn stelling is dat met het kind het badwater wordt weggespoeld. Overal waar mensen samenkomen, wordt er gedronken. Dat heeft met onze cultuur te maken – en ook met het feit dat mensen graag drinken, natuurlijk. Met drank worden de gesprekken, en dus ook de uitwisseling van meningen, op gang gebracht. Drank en democratie gaan samen. Nultolerantie voor alcohol is derhalve een ondemocratische maatregel.
U moet eens bij uzelf en in uw vriendenkring daarover spreken: u zult zien dat heel veel mensen al sociale activiteiten schrappen omdat ze de alcoholcontroles vrezen. Of omdat die sociale activiteiten al als gevolg van de strenge alcoholcontroles zijn afgeschaft. Nu al heeft de strenge promillenorm een enorme weerslag op het samenkomen van mensen en het spreekt vanzelf dat de nultolerantie nog veel zwaarder zal doorwegen.
Een complottheorie, die ik niet onderschrijf of hoogstens pas na het nuttigen van enkele glazen met een ironisch aplomb onderschrijf om mijn gesprekspartners uit hun tent te lokken, zegt dat de overheid gebaat is bij een nultolerantie voor alcohol. Beter is het – zo luidt die complottheorie – dat iedereen zich thuis voor de buis bezat, dan dat de mensen samenkomen en voor de overheid mogelijk subversieve ideeën uitwisselen. Het geïsoleerde individu is makkelijker onder controle te houden dan de groep. En bovendien consumeert hij wellicht meer alcohol dan wanneer hij op café zou gaan want thuis is het alleszins goedkoper. De btw en accijnzen die er op de alcohol worden betaald, stromen navenant naar de schatkist.
