Intens
genoten van en verbluft door de montage van klank en beeld in
Soundtrack
to a coup d’état
van Johan Grimonprez, een documentaire over de smerige rol die
de Belgische haute finance, de Kerk en het koningshuis onder de
dekmantel ‘beschavingswerk’ hebben gespeeld in het moeizame
dekolonisatieproces. (De Kerk komt minder expliciet aan bod, maar is
wel vertegenwoordigd door de aanvankelijk glunderende en vervolgens
verblufte prelaten bij de redevoering van Lumumba bij de
onafhankelijkheidsverklaring.) De schamele voorwerpen die Grimonprez
als motieven gebruikt – pijp, schoen, fiets – en hoe precies die
schamelheid het effect monsterlijk uitvergroot. De onderwaterbeelden
van een inktvis, een zwemmende olifant en een duikboot, die samen met
de piepgeluiden die doen denken aan het begin van Echoes van
Pink Floyd de hele Koude Oorlog-sfeer oproepen. Het
samenspel van machete en
koninklijk zwaard. De magistrale soundtrack, die drie keer op zeer
indrukwekkende wijze wordt onderbroken door een veelzeggende stilte:
de dirigent met zwiepend stokje voor een geruisloos orkest; de
zwoegende saxofonist die een onhoorbare solo speelt; de vijftien
seconden stilte na een
horribele mededeling in een
vergadering van de Verenigde Naties.
https://lumiere-brugge.be/film/101265/Soundtrack-to-a-Coup-d%27État/
240916
