LAYLA
Ik hoop dat de muziek me terugvoert naar de slaap. Luie gitaarakkoorden zetten de song in. Bluesy. Ik herken het. Een man knielt. Aanbidt hij haar? Of bedelt hij? Maar verdorie, hoe heet hij nu weer? Cream. Een kind valt uit het raam. While My Guitar... I Shot The Sheriff. Ja, dat alles wel, maar niet zijn naam. Hij draagt een bril, nu zie ik hem voor me. Zijn voornaam is kort, de familienaam iets langer, zes letters, hooguit acht. Ik kom er niet op – het maakt me helemaal wakker. Daar is het applaus al, het was de live versie.
