In het voortreffelijke essayboek Het teruggevonden kind van Eric de Kuyper las ik net een passage (!) over de esthetische kwaliteiten van etalages en hoe die, in gunstige zin, evolueren van de straten in de Brusselse periferie tot in de chiquere Louisalaan. Ik herinner mij mijn vervreemding toen ik kort na 1989 voor het eerst winkeluitstalramen zag in het voormalige Oostblok. Maar je moet zo ver niet gaan, ook niet terug in de tijd. In het oosten van Duitsland of in Frankrijk kunnen etalages ook vandaag nog weemoedig stemmen. En deze, een winkel in de Brugse Sint-Jacobstraat, sorteert hetzelfde effect.
210703
