Enkele jaren geleden verwierf ik twee ongesigneerde olieverfportretten. Ze zaten in hetzelfde lot als het landschapje waarop ik mijn oog had laten vallen. De linkse kop is op karton geschilderd, de rechtse op doek. Het zijn academiestudies, vermoed ik. Verdienstelijke. Haarsnit en kledij doen me aan de jaren vijftig denken. Misschien zelfs veertig. Frits van Egters, die sfeer. Beide mannen hangen boven mijn werkplek. Ze kijken op me neer. Ze kijken toe. Nu ja, kijken. Pas onlangs drong het tot me door dat de ogen van de rechtse man gesloten zijn. Ik noem hen nu de ziende en de blinde.
210503
