Ik heb dit lange tijd een mooie foto gevonden. Er is niet alleen het Marilyn Monroe-citaat. Er is de opbollende rok. Er zijn de prachtig gevormde benen. Maar uiteindelijk heeft de onvrede over de manke cadrage het gehaald: deze foto zal mijn allerultiemste selectie niet overleven. Het is al te nadrukkelijk een
lucky shot – ik herinner me hoe ik deze waarneming vanuit de heup heb vastgelegd. Sneller schietend dan mijn schaduw. ’t Was een bevlieging. Toch breng ik het beeld hier nog eens onder de aandacht. Omdat het illustreert wat in veel foto’s werkzaam is: het onnadrukkelijke detail. Soms zie je pas veel later datgene wat de aandacht zo lang heeft kunnen vasthouden. Soms wordt pas achteraf jouw onbewust gebleven aandachtspunt gethematiseerd. Hier is dat heel duidelijk – ja, mannelijke blikken, kijk nog maar eens goed – de kleine ruimte tussen de knieholte van het linker- en de knie van het rechterbeen, een spleet die tot aan de rokzoom voert en daar een perspectief opent op een ruimer wijken… Fotografie heeft, het wordt te zelden benadrukt, vaak veel met seks te maken… Of toch zeker met erotiek.
