dag 619 vVH&C

090508 – Ik had nooit eerder van Lovecraft gehoord. H.P. Lovecraft. Over hem gaat het uitvoerige eerste essay in Houellebecqs non-fictietekstenbundel De koude revolutie. Houellebecq heeft het over het feit dat in de fantastische verhalen van Lovecraft elk spoor van erotiek ontbreekt. Onder meer daarom is fantasy geen literatuur. Of toch geen volwaardige literatuur. Dit genre huldigt het ideaal van de extreme zuiverheid. Het is een totalitair genre. De fantasy-auteur hanteert een manecheïstisch moreel wereldbeeld: goed en kwaad gaan, liefst mét hoofdletter, onvermengd met elkaar de strijd aan. Net zo vergaat het de erotiek: de vrouwen zijn perfect gebouwd, voor geurtjes en kwaaltjes en onvolkomenheidjes is in een phantasy novel geen plaats. Aan de onzuiverheid die eigen is aan het erotische hebben de Lovecrafts van deze wereld een broertje dood. De Rode Ridder-bitches van Studio Vandersteen horen thuis in een ándere wereld. Fantasy creëert nadrukkelijk die ándere wereld, ten behoeve van diegenen die déze wereld, de onze en de enige, niet aankunnen. Wat hen ongeschikt maakt om zich aan de échte literatuur te begeven.