41 * 27,33 * 889

Zonder D – en hij zonder mij – zouden we elk zeker drie kilometer trager hebben gereden, zo strak stond te noordoostenwind. En ik zou tien kilometer minder hebben gefietst. Maar goed, we trekken samen op, we solidariseren ons en verenigen onze krachten en dat blijkt – in dit uiteenvallende land – nog altijd meer op te leveren dan de som van de delen gedeeld door het aantal delen. De gesprekken vlotten niet echt, om eerlijk te zijn, ze modderen wat aan, maar ach, we zijn hier om te fietsen natuurlijk. We rijden naar Sijsele, Knesselare, Beernem. Ik bewonder het apparaat op D’s stuur: een conglomeraat van kilometerteller, snelheidsmeter, gemiddeldeberekenaar, hoogtemeter, hartslagmeter, gps en ik vergeet waarschijnlijk nog wel een paar functies. Of er zoiets zou bestaan, misschien, om alvast op mijn fiets mijn verslagjes uit te tikken? D suggereert een dictafoon. Ik kijk nog wat rond en stel vast dat het zo droog is dat de voren die de tractoren trekken verpulveren nog voor ze getrokken zijn.