080426
Honderd woorden (11)
Dat de dingen zomaar kunnen samenkomen. Gratis mooi zijn, zo. Gerookte vis, het is bij u bekend. Nochtans, dát was het niet, in die plastic zak. Ik heb er al een, zei ik aan de Slegteman. Ik toonde mijn boodschappentas. Met daarin – alreeds afzonderlijk verpakt – de kabeljauw die ik mij net had aangeschaft op de markt. De gladgepolijste arduinen, eeuwen van transactie. Het boek Rookgordijnen – vijf euro: mooi afgeprijsd – ging, gaat, over roken. Niet van vis maar door mensen. Roken in de kunst. En zo kwamen ze samen: het roken en de vis. Hoe de dingen kunnen samenkomen. Daarvoor openstaan.
