Dag 270 vVH&C

080523 – Een avondje televisie, dat was lang geleden. (6 maart, om precies te zijn.)

De Canvascollectie is een heel goed gemaakt, drempelverlagend programma over mensen die kunstenaar willen zijn. In de tweede aflevering van de BBC-reeks The Genius of Photography staat Eugène Atget centraal. In Phara zien we ons aller Kristientje Hemmerechts nog eens terug.

Nu weet ik het wel zeker: dat mens is ziek. Ze heeft een pamflet geschreven over waar ze nu al haar hele leven over schrijft: hoe vrouwen en mannen verschillend omgaan met seksualiteit. Het heet, niet bijster welluidend (maar dat is Hem ook niet): De man, zijn penis en het mes.

(Marja Pruis heeft het pamflet gelezen en vraagt zich in De Groene Amsterdammer af waarover het nou eigenlijk gaat: ‘Klopt het nou dat ze fulmineert tegen de vrouwonvriendelijke wijze waarop er geneukt wordt in de letteren, vervolgens haar voorbeelden put uit romans van schrijvers die helemaal of half dood zijn en in ieder geval geen Nederlands kunnen lezen en dus nooit zullen reageren, deze schrijvers verwijt zich niet wat meer in te leven in het gevoelsleven van het neukobject en daarna beweert dat deze eenzijdige mannelijke blik een fnuikend effect heeft op a. het welbevinden van de lezeres en b. de toestand in de wereld?’)

Hemmerechts is ziek, zei ik, en ik leid dat af uit haar televisieoptredentje bij Phara. Wanneer Lieven – sidekicks zijn er voor de lastige klussen – Van Gils haar de logische vraag stelt of ze niet wat al te gemakkelijk alle mannen over één kam scheert, antwoordt ze: ‘U moet geen schrik hebben dat ik van u denk dat u mij hier onmiddellijk gaat bespringen.’

Van Gils beperkt zich wijselijk tot een wenkbrauwfrons en haspelt het obligate interviewtje af. Om het onlogische gewauwel van de schrijfster (ze heeft het niet over dé man, maar ook niet over een concrete man) bekreunt hij zich verder niet – en ook De Aguirre doet er wijselijk het zwijgen toe. Iedereen kijkt al uit naar wat de zoon van Bobbejaan Schoepen te vertellen heeft.

Een notoire penisdrager (en naar verluidt ook -gebruiker) was de heer Hendrix Jimmy. Aan hem is het portret gewijd waarmee Canvas deze interessante tv-avond afsluit. Ontnuchterend om te zien hoe die man gemanipuleerd werd en in een doodlopend straatje van drugs en malafide poenpakkers verzeild raakte. En ja, hij kon zich nergens nog vertonen zonder dat men van hem eiste dat hij zijn trucje uitvoerde: plongplong doen met de tanden en vervolgens zijn gitaar in brand steken (uiteraard na er eerst een hautparleur mee in elkaar te hebben geramd). Zielig.