64 * 26,21 * 387

Ik vertrek samen met G. voor, ja, hoe zal ik het noemen, de Baliebruggetoer. U weet het nog wel: vertrouwd terrein, zoals ik de vorige keer al zei, tot aan Ruddervoorde, en dan het onbekende Houtland in, de woeste streken ten oosten en noorden van Torhout, het land der voorheen voor mij onbekende toponiemen (ik somde er al een paar van op). Ik vind vrij gemakkelijk mijn weg terug en stel vast hoe in dit voorheen nimmer door mij betreden landschap de dingen die mij de eerste keer waren opgevallen (straatnaamborden, plotse perspectieven, vergezichten, kleuren) nu mijn ijkpunten zijn geworden. Zie, hoe belangrijk de eerste indruk is. We praten nogal wat, G. en ik, over de perikelen van de olie-industrie, de hausse in de olieproductenverkoop na de ramp met de Erika, Engelse bommen die worden opgegraven in het Waasland. Maar ook even over de producten van Sandro Veronesi, Sean Penn en David Lynch. In Baliebrugge wijk ik af van het traject van de vorige keer, ik mik op Aartrijke ten einde het vagevuur langs de steenweg in Zedelgem te vermijden. We keren terug langs Zedelgem-kazerne, Snellegem, Tillegem en Varsenare.