080129 en 080206 – commentaar op blog onderaandedijk
Mijn ideaal (mede bepaald door tijdsgebrek en financiële overwegingen) ligt tussen enigszins nostalgische spitstechnologie en het digitale ‘vogelpikken’ in. Zo weinig mogelijk ’schieten’ (ik waardeer jouw wachten op het juiste moment), maar jezelf toch ook niet verliezen in perfectiezucht. De technische middelen van vandaag zijn er om ze te gebruiken. Ik zie ook wel dat de ‘oude’ middelen vaak garant staan voor een mooiere afwerking, maar dat hoeft niet per se een prioriteit te zijn. Fotografie is voor mij in essentie: leren zien en dan ook effectief kijken. ‘t Doet er dan niet in hoofdzaak veel toe of dat met een Nikon, Hazeblad of Rodania gebeurt. Dat is een eindeloze discussie, te vergelijken met wat in de muziek gebeurt: al dan niet op de originele instrumenten de barok- of renaissancecomposities uitvoeren. Het gevoel waarmee je dat doet, ook al doe je het onvolmaakt, lijkt me belangrijker dan de precisie van een steriele kopie. Wat ik in die vier (rijke) jaren dat ik ermee bezig ben heb geleerd is alleszins dat fotografie een ontzettend veelzijdige activiteit is, er bestaan veel recepten, veel intenties, veel methodes en veel resultaten. En er valt voor elk wat te zeggen. Het komt er op aan om voor jezelf, en in functie van de omstandigheden, de beste werkwijze te zoeken.
