Een jaar of tien-twaalf geleden zag ik, kort na elkaar
maar niet in hetzelfde jaar, twee Ardense carnavalsstoeten voorbijtrekken: die
van Eupen en die van Stavelot. Deze foto dateert van 2007, maar is dit nu Eupen
of Stavelot? Wat zoekwerk in mijn archief en op het net biedt uitsluitsel: deze
appelsienenwerper maakt deel uit van de stoet in Eupen. Op een van de foto’s
die ik diezelfde dag maakte, is de kerktoren te zien, en dan is het dankzij Google
Afbeeldingen een makkie.
Om maar te zeggen dat een van de problemen waarmee de
fotograaf zich geconfronteerd ziet, en waarmee hij maar beter van meet af aan rekening
kan houden, de archivering is. Hoe bewaar je het best die alsmaar uitdijende
berg beeldmateriaal, zodat ook de niet in het beeld gevatte informatie behouden
blijft, bijvoorbeeld de plaats waar de foto werd gemaakt?
Ik ben niet bepaald een carnavalganger, maar de
stoeten van Eupen en Stavelot vormden allebei een zeer aangename verrassing: geen
vulgaire boereleute, maar een strak geregisseerde, gedisciplineerde, stijlvolle
optocht met uniform uitgedoste groepen.
Strak geregisseerd, stijlvol… Je zou denken dat de
goede foto’s er voor het grijpen liggen. Dat is dus niet zo. De fotograaf weet
dat elke groep al honderdduizend keer is gefotografeerd en dat hij onvermijdelijk
meer documenteert dan fotografeert. Hij moet hopen dat het toeval hem de hand
reikt. Dat zijn beeld niet op voorhand te regisseren elementen zal samenbrengen,
elementen die voor een onverhoopte meerwaarde zorgen.
Hier is dit min of meer gelukt. De gekostumeerde groep
op het balkon toont dat iedereen deelneemt aan het feest, ook de toeschouwers.
De blik van de sinaasappelschenker legt de verbinding met het buiten-beeld:
sinaasappelbegerige mensen langs het parcours. Die ene hand die het kader
binnendringt, vervolledigt het beeld, maakt er een foto van.
Eupen – 070218
