Beste Herman,
Tja, daar stopt het dan voor u – en kijk, met dit meningsverschil
trappen wij in de val van de polarisatie. (Terwijl wij toch in tal van andere
domeinen raakvlakken aftasten en tot overeenstemming en zelfs appreciatie komen.)
Wat bedoel ik met de bewering dat de Nieuw-Vlaamse
Alliantie (N-VA) een extreemrechtse partij is?
Neen, zij is niet racistisch. Neen, zij is niet fascistisch. Neen, zij gebruikt geen fysiek geweld om haar doelstellingen te verwezenlijken. Maar ik blijf toch maar liever waakzaam. Ik heb ook mijn Klemperer gelezen: die dingen gaan geleidelijk, zo geleidelijk dat enkel goede waarnemers de verandering zich zien voltrekken. (Dat is de ware ‘kracht van verandering’: de geleidelijkheid.) Wie had vijftien of zelfs tien jaar geleden kunnen voorspellen dat we vandaag in zo’n akelig en onbehaaglijk klimaat zouden leven?
U geeft een Wikipedia-definitie van wat ‘extreemrechts’
is. Ik moet toegeven, ik had die er vooraf niet op nageslagen. Over het
‘rechtse’ van de N-VA moeten we, denk ik toch, niet discussiëren. Deze partij
is niet sociaal; zij is niet in eerste instantie gericht op het wegwerken van armoede
of ongelijkheid – de facto verwezenlijkt
zij het tegendeel; zij is elitistisch, traditionalistisch, nationalistisch en
in cultureel opzicht antikosmopolitisch. Milieu, verkeersveiligheid en
dierenwelzijn zijn maar strategische vehikels om ándere doelstellingen te
verwezenlijken. Wélke doelstellingen? Tja, de partij heeft het communautaire Artikel
1 van haar statuten, waarmee ze aansluit bij de naoorlogse voedingsbodem
waaruit zij is ontstaan, maar ze heeft ook connecties met de ondernemers en de vastgoedsector.
En er is natuurlijk het zichzelf in stand houdende en als een vliegwiel
versterkende streven naar de naakte macht.
Bij dat alles valt mij op dat de N-VA haar uiterste best
doet om aan veel van die drijfveren niet al te uitdrukkelijk of zelfs helemaal geen
ruchtbaarheid te geven. Zo hebt u misschien ook opgemerkt dat bij meetings het
zwaaien met leeuwenvlaggen wordt vermeden – het lijkt mij voor de hand te
liggen dat dit het gevolg is van een consigne.
Over het ‘rechtse’ kunnen we het dus, hoop ik toch, eens
zijn. Onze onenigheid berust in een ongelijke appreciatie van de toevoeging
‘extreem’. Ik dichtte de N-VA die eigenschap toe omdat zij volgens mij slechts
met de grootste tegenzin deelneemt aan het democratisch bestel. Het beeld van
een in het Federaal Parlement kleurenwiezende partijvoorzitter heeft zich op
mijn netvlies gebrand. Ik vond dat een onvoorstelbare provocatie. Ook zijn ‘Mars
op het Stadhuis’ in 2012 liet niets aan de verbeelding over. Bovendien speelt
deze partij in op lage drijfveren: afkeer van het vreemde, angst, de behoefte
aan een zondebok.
Maar goed, ik ben bereid om de kwalificatie ‘extreem’ te
laten vallen, en het te houden op ‘ultarechts’ of ‘zeer rechts’ – er moet
natuurlijk nog een onderscheid worden gemaakt met andere rechtse partijen, die
dat in mindere mate zijn. Maar dan wel op voorwaarde dat de Partij Van De
Arbeid (PVDA) ook niet langer als ‘extreem’ wordt weggezet en achter een cordon
wordt opgesloten. Ik zie daar evenmin reden toe, toch zeker niet volgens de
bepalingen van Wikipedia.
U haalt die bepalingen aan: elitair, hiërarchisch,
autoritair, geweld. Elitair? De N-VA is niet de partij van de ongeschoolde
arbeider of de kansarme inwijkeling. Bovendien gaan haar opvattingen over het
onderwijs steeds explicieter een elitaire richting uit. Hiërarchisch? Ze is met
haar voorzitter-voor-het-leven, die vanuit Antwerpen officieus en officieel
veel meer bestuurt dan zijn eigen stad, uitermate hiërarchisch. Autoritair? Ik
denk aan het gezwaai met GAS-boetes waarmee onmiddellijk na de verkiezingsoverwinning
van 2012 de toon werd gezet. Blijft het geweld over. Dat is inderdaad niet
fysiek. Maar er bestaan andere vormen van geweld, bijvoorbeeld intimidaties of verbaal
geweld, of het sjacheren met de waarheid. Deze partij is in dat opzicht in elk
geval niet de meest zachtzinnige. Zij bestuurt cynisch-strategisch, heeft een
onwaarschijnlijk gevoel voor timing, provoceert doelbewust, schuwt de demagogie
niet. Er is een strikte rolverdeling volgens onderwerp en alnaargelang het om goed
of slecht nieuws gaat. Voor uitleg bij slecht nieuws blijft de voorzitter
consequent buiten beeld. Dat kan hij gemakkelijk want hij bespeelt de media als
geen ander. En ook daarin vind ik hem ‘extreem’. (De vraag is natuurlijk hoe
deze mediamanipulatie mogelijk is.)
Zo, Herman. Dit als toelichting bij mijn bewering dat de
N-VA extreemrechts is. Waarbij we natuurlijk ook niet moeten vergeten dat ze geïnfiltreerd
is door ex-Blokkers, Schild & Vrienden en wat weet ik nog allemaal wat voor
ander extreemrechts gespuis. Op Facebook zien we ten andere regelmatig weinig verfijnde
uitlatingen van bepaalde N-VA-mandatarissen passeren.
Altijd bereid om hierover verder met u van gedachten te
wisselen.
Ik wens u nog een fijne dag,
