zondag 21 januari 2018

wolken 2627-2629



wolkenfragmenten uit Eric Hobsbawm, Een eeuw van uitersten

2627
Halverwege de jaren dertig keken de Newyorkers tenslotte al op naar een wolkenkrabber, het Empire State Building (1931), die pas in de jaren zestig in hoogte overtroffen werd, en dan nog maar met een bescheden meter of dertig. (336)

2628
De typische ‘grote stad’ van de ontwikkelde wereld werd een stadsgewest van met elkaar verbonden woonkernen, met als hart doorgaans een of meer zaken- of bestuurscentra, vanuit de lucht herkenbaar als een soort bergkam van torenflats en wolkenkrabbers, behalve als (zoals in Parijs) zulke hoogbouw niet toegestaan was. (342)

2629
Moderne kunst en architectuur veroverden de VS, vulden musea en prestigieuze kantoren met ‘abstracte expressionisten’ en de zakenwijken van Amerikaanse steden met de symbolen van de ‘internationale stijl’ – rijzige, op hun kant staande rechthoekige blokken, die niet de wolken krabden, maar veeleer hun dak ertegen platdrukten; heel elegant, zoals het Seagram-gebouw van Mies van der Rohe, of alleen maar heel hoog, zoals het World Trade Center (beide in New York).  (591)

2629
In de bouwkunst, waar die reactie zich het eerst en het duidelijkst liet voelen, werden wolkenkrabbers nu met Chippendale-frontons bekroond, des te provocerender omdat ze gebouwd waren door de mede-uitvinder van de term ‘internationale stijl’, Philip Johnson (1906-[2005]). (591)