facebookbericht 162

zag vanmorgen op een oversteekplaats één vrouw tegen een stroom van wel dertig voetgangers in proberen de overkant te bereiken en zij was zozeer in de minderheid dat het leek alsof zij als een boomstronk of een speelbal of wat dan ook, in elk geval iets dat zelf geen kracht kan ontwikkelen, werd meegesleurd door de stroming en terug op haar eigen oever zou aanspoelen – en op zich was dat nog niet zo bijzonder maar wat wel bijzonder was, was dat deze vrouw, hoewel het niet regende, als enige van al die mensen een paraplu ophield, een paraplu die, te midden van de grijze somberte (de dag was nauwelijks aangebroken en het zou een sombere dag worden en de straten en de auto's en de gebouwen waren allemaal grijs en ook de mensen waren overwegend grijs en somber gekleed en ze waren zelf eigenlijk ook grijs), bleekblauw was en die deed denken aan een mooie zomerdag.