Ondanks zijn hogere handelsschool had Guido weinig notie van debet en credit. Hij keek verbaasd toe hoe ik de kapitaalrekening opstelde en ook hoe ik de uitgaven boekte. Later raakte hij zo doorkneed in de boekhouding, dat hij elke transactie die hem werd voorgesteld eerst vanuit boekhoudkundig oogpunt analyseerde. Hij vond dat de kennis van het boekhouden de wereld een totaal nieuw aspect verleende. Overal zag hij debiteuren en crediteuren opduiken, ook als twee mensen met elkaar vochten of elkaar kusten.
Italo Svevo, Bekentenissen van Zeno, 270-271 (Athenaeum-Polak & Van Gennep, 1985, 6de druk)
