zondag 9 april 2006

Mijn eigen namen (36)

AMUNDSEN
‘Hij zat zo vastgevroren in zijn droom als zijn schip in de ijszee.’ Dat soort heroïek, exponent van een blind vooruitgangsgeloof, is inmiddels ondergegaan in postmoderne scepsis. Alles is ontdekt, het grote afsmelten is begonnen, de ontoegankelijkste plekken zijn gebagatelliseerd tot toeristische attractie.
Lees (hoewel het niet over Amundsen gaat maar wel over vastgevrorenheid): Christoph Ransmayr, De verschrikkingen van het ijs en de duisternis, Bert Bakker, 1990).