Vanaf heden is in Vlaanderen (België?) een verbod op wilde dieren in circussen van kracht. De dieren die er nu zijn mogen behouden blijven, maar er mogen er geen nieuwe bijkomen.
Ergens maakt Milan Kundera een onderscheid tussen accidentele en essentiële veranderingen. Waar niet de relatie tussen individuen binnen een soort maar tussen soorten onderling in het geding is, is er sprake van een essentiële verandering. Kundera geeft het voorbeeld van de merel die in de loop van de negentiende eeuw van bosvogel naar stadsvogel is geëvolueerd. De verhouding tussen merel en mens is grondig veranderd. Welnu, in het geval van het verbod op wilde dieren in circussen mag worden gesproken van een essentiële verandering. Dat zegt voor mijn part meer over de richting waarin de wereld uitgaat dan, bijvoorbeeld, het feit of de Nationale Maatschappij voor Belgische Spoorwegen al dan niet een eenheidstarief van 3 euro hanteert voor mensen die de begrafenis van het na vijftien jaar in de achtertuin van Fournirets kasteel opgegraven meisje Elisabeth Brichet willen bijwonen. Die tariefaanpassing is een accidentele verandering en kan derhalve veel minder aanspraak maken op onze aandacht.
Wat niet belet dat ik de promotionele stunt van de NMBS walgelijk vind.
