241212
ECHO’S
In de derde aflevering van ‘Leven in verlengingen’ gaat het gezin Sercu – pa, ma, zoon en dochter – naast elkaar in de woonkamer op het tapijt liggen. Tore, de ongeneeslijk zieke en dus ‘in verlengingen levende’ zoon, heeft het zijn gezinsgenoten opgedragen. Hij wil dat ze alle vier samen intensief luisteren naar muziek. In onderlinge verbondenheid, als het ware, door het gemeenschappelijke en simultane beluisteren van – zijn keuze – de eerste kant van Pink Floyds Dark Side of the Moon. Tijdens The Great Gig in the Sky, het nummer met de sublieme uithalen van vocaliste Clare Torry waarmee die kant afsluit, zoomt de camera in op mama Ilse en vangt met doeltreffende focus die ene traan die uit haar ooghoek langs een kraaienpootje naar beneden glijdt. Je zou voor minder…
De scène doet mij denken aan een gelijkaardig moment dat ik ooit beleefde. 1978. We brachten met een paar klasgenoten een weekend door in jeugdhuis T’Hope in de Wantestraat te Assebroek. De toen al vervallen villa achterin een grotendeels verwilderde tuin is inmiddels afgebroken. Enkelen van ons hadden thuis de smoes ingeroepen dat er een bezinningsweekend was. Ik was er zo een. We konden dus à volonté stoere werkmanspinten drinken en gingen na verloop van tijd ook horizontaal. In onze slaapzakken, op het tapijt. Ik lag naast mijn boezemvriend B. en voelde een gelijkaardige verbondenheid als deze waarvan hierboven sprake. En ja, ook hier lag Pink Floyd op de draaitafel, zij het niet Dark Side maar wel Meddle, meer bepaald het de volledige tweede kant in beslag nemende, traag op gang komende, naar een climax aanzwellende en uiteindelijk weer verstillende nummer Echoes. Ik herinner mij dat B., toen de naald in de eindgroef rondjes begon te draaien, opstond en Echoes weer van voren af aan liet afspelen.
https://www.youtube.com/watch?v=T13se_2A7c8&t=10s&ab_channel=PinkFloydRemastedSongs
https://www.youtube.com/watch?v=OcDiOUQBFd4&ab_channel=PinkFloyd
