241211
EEN
BRIEF VAN A.
Een
week of drie geleden kreeg ik nog eens een leuke zending met de post:
een dichtbundel, bijzonder mooi uitgegeven (in eigen beheer), met
daarbij een met de hand geschreven briefje en een postkaart. Het
briefje bevatte de melding dat de briefschrijver, tevens auteur van
de bundel, in een keer mijn vier boeken bij Boekhandel De Reyghere
had gekocht. Ze zouden hem ‘straks’ worden bezorgd. En ook gaf A.
een korte toelichting bij de drie lange gedichten in zijn bundel
Fleischmann... Hij sloot af
met een – ‘voor zover nodig’ – ‘geheugensteuntje onder iets
oudere mannen’ door mij eraan te herinneren dat we samen filosofie
studeerden in Leuven en een tijdlang op zondag bijklusten op de
sportredactie van de Vlaamse Uitgeversmaatschappij (VUM). Dat A.
bij dat laatste ook
betrokken was, herinner ik me
vaag.
Ik schreef een bedankbriefje, las de
bundel, was er aangenaam door getroffen, nam mij voor er iets over te
schrijven en vergat vervolgens dat voornemen. Dat was niet fraai van
me.
En
kijk, vandaag is er opnieuw nieuws van A. Hij heeft
het eerste boek, De elfde teen,
uit en reageert met een brief van zomaar eventjes acht behoorlijk
geserreerde digitale bladzijden waarop
zijn commentaren op een
aantal passages de hoofdmoot
vormen. Het is een
aangrijpend document waarvoor ik alleen maar dankbaar kan zijn. Ik
beloof A. een antwoord en ja, nu kan ik niet meer anders, ik neem me
voor om daarin alsnog ook een
commentaar over zijn bundel
op te nemen.
Albert Verleyen, Fleischmann... drie gedichten, 2021
