vrijdag 19 oktober 2012

schrikkel 276

Op mijn weg van het station naar huis kom ik langs een van de nieuwe voetgangersbruggen aan weerszijden van de Smedenpoort. Door de in de balustrade aangebrachte verlichting komt de elegantie ervan nog beter tot haar recht (‘haar’ recht, schrijf ik nu spontaan, over een gebogen lijn; zo vanzelfsprekend vind ik het dat elegantie vrouwelijk is). Ik weet dat velen het een crime vinden, de zoveelste kaakslag voor het zogenaamd middeleeuwse karakter van Brugge, maar ik zeg: door het contrast met het eigentijdse komt de eigen kwaliteit, in casu de bejaarde schoonheid van de stadspoort, beter tot haar recht of – om de herhaling te vermijden maar in dit geval was zij vergeeflijk – tot uiting.