dinsdag 11 januari 2005

Mijn woordenboek (51)

AANVARING
In bepaalde opzichten is het zeker geen maritieme notie. Bij twee personen die elkaar op een pijnlijke manier raken, kan soms, in welbepaalde gevallen, van een ‘aanvaring’ worden gesproken. Meestal heb je het over een al dan niet voortvarende ruzie of een meningsverschil of een misverstand. De connotatie van quasi niet te manoeuvreren reuzegrote schepen die, indien nodig, maar moeilijk tijdig van hun koers kunnen afwijken en die, zo mogelijk, graag altijd op dezelfde lijn zouden blijven voortvaren, waarbij de wet der traagheid in zijn werking lijkt te worden bijgestaan door een soort van wet der logheid, die connotatie roept evenwel een ander soort conflict op. In de aanvaring is weinig ruimte voor compromis. Het ziet er naar uit dat het conflict geen oplossing zal kennen, ja ook dat het er altijd al naar uit heeft gezien dat het tot een aanvaring moest komen. De geschillen en verschillen zijn onoverbrugbaar. Bij een aanvaring gaat het altijd ook om personen van een min of meer gelijk zwaar gewicht, om twee zwaargewichten. De anderen staan ernaast en kijken gefascineerd naar het schouwspel. Aanvaringen zijn sociaal spektakel van de eerste orde – daar kun je al wat volk voor op de been krijgen en mee aan de praat houden.

Toevoeging: In haar commentaar wijst Anneke op de logheid van de connotatie-zin hierboven. 't Was natuurlijk de bedoeling er een logge zin van te maken en op die manier het logge van een niet te stuiten tanker te evoceren. Maar Anneke had wel tot op zekere hoogte gelijk want er was in die zin een fout blijven staan. 'Bijstaan' moest 'bijgestaan' zijn - en dat is bij deze aangepast.