De regering kondigt besparingsmaatregelen aan die ook nog het bijkomende voordeel hebben dat ze de ecologie zouden ten goede komen, bijvoorbeeld een extra taks op diesel, en noemt die maatregelen dan voorbeelden van ‘groene fiscaliteit’. Dit perfide taalmisbruik berust op een denkfout. De voorgestelde maatregelen mogen dan ‘groen’ zijn, de fiscaliteit is dat niet. Die is kleurloos, of voert dan toch hoogstens de kleur van de partijen die haar voorstellen. Deze fiscaliteit, die per definitie onpopulair is, ‘groen’ noemen en op die manier in verband brengen met de gelijknamige oppositiepartij, neen, dat is taalmanipulatie.