maandag 7 oktober 2019

LVO 26

LVO 25


We reden met de bleekblauwe Kever naar het dierenpark in Tüddern, Duitsland, vlakbij het Nederlandse Sittard. Ik weet niet meer of dat in dezelfde zomer was als de Touretappeaankomst in Maastricht. In elk geval: of dat verre kleinkind hem nu interesseerde of niet, mijn grootvader getroostte zich blijkbaar toch enige moeite om mij en mijn neefjes – want die waren ook nu weer van de partij – enig vermaak aan te bieden. Of misschien was hij gewoon blij dat hij even samen met enkele van zijn nazaten de verstikkende sfeer van de kleine alleenstaande villa op het langwerpige perceel in Stokkem-Lanklaar kon verlaten: bonne maman ging in elk geval niet mee ‘op safari’.

Dierenparken, of safariparken, waren in die tijd nog geen gecontesteerde attractie.29 De zoo van Tüddern ging prat op zijn in halve vrijheid rondkuierende tijgers en leeuwen. Je mocht met de auto door een deel van het park rijden. Dan kon het gebeuren dat er apen op de motorkap sprongen – of in het geval van een Volkswagen Kever op de bagageruimtekap want de motor stak achterin, achter een onooglijk bijna verticaal aflopend klepje waarop ook de behendigste aap geen houvast zou weten te vinden. Als de apen op de auto sprongen, was het zaak om op tijd alle ruitjes dicht te draaien of te klappen want voor je het goed en wel besefte gingen die beesten met je spullen aan de haal: de Sint-Kristoffel die met een magneet op het dashboard was bevestigd of de blauwe parkeerschijf uit het in de deur ingewerkte opbergvak.


Voor dergelijke wederrechtelijke maar niet te bestraffen want door dieren begane vergrijpen werden alle bezoekers bij de ingang gewaarschuwd. Maar het gebeurde natuurlijk niet: apen op de auto. Zoals er nooit herten opduiken in bossen waar verkeersborden voor herten waarschuwen. Hoezeer ik het ook wilde, de apen, die we wel degelijk te zien kregen, bleven lamlendig en vadsig in gindse bomen hangen. Overigens herinner ik me niet vrij rondlopende tijgers en leeuwen te hebben gezien in Tüddern. Wel in de kooien, waar je je dus ook aan kon vergapen. Maar daarvoor moest je uit de auto. Die lieten we achter op de parking. Daaraan heb ik dan nog de levendigste herinnering aan mijn passage in Tüddern te danken. Het was erg heet die dag, en op de parking was er geen schaduw. Toen we een paar uur later terug instapten, ging ik, uiteraard in korte broek, op de achterbank zitten. Dat bekwam mij slecht. Ik veerde meteen recht: het oververhitte skai had de achterkant van mijn dijbenen geschroeid. De thermometer die voorin achter het witte bakelieten stuur naast de beschermheilige op het dashboard was bevestigd, wees 54 graden aan.




29 Safariland (of Löwenpark) Tüddern, grondgebied Selfkant, werd geopend in 1968 en gesloten in 1990: https://en.wikipedia.org/wiki/Tuddern_safari_park
 

(wordt vervolgd)
Lees hier LVO vanaf het begin