wolkenfragmenten uit Juli Zeh, Ons soort mensen
3297
Erachter lag een uitgestrekt
weiland, waar wolkenschaduwen overheen trokken alsof de toekomstgeesten
van Bergamottes nakomelingen er al graasden. (140)
3298
Buiten brak de zon door. Het
industrieterrein stond onder water en weerspiegelde de overtrekkende wolken.
Lachend en joelend als kinderen sprongen ze midden in de spiegelbeeldwolken
en renden hand in hand door het opspattende water. (321)
3299
De wolken bewogen als over
rails naar het noordwesten. (557)
3300
De regen veranderde in een wolkbreuk;
droogte of overstroming waren in Unterleuten wat men elders het weer noemde. (652-653)
