Waarom reageren zoveel van mijn generatiegenoten zo zuur
op de klimaatjeugd? Het is, behalve leeftijdnijd, onversneden schuldbesef. We
hebben ons decennialang collectief bezondigd aan schuldig verzuim, en nu kunnen
we het niet velen dat de jeugd opstaat. Want we weten maar al te goed dat ze
gelijk heeft. Laat ons vooral niet door die nijd en dat schuldbesef leiden. Als
we nu meedoen, en niet alleen dat maar er ook naar handelen, wordt het
ons alsnog vergeven.
