donderdag 8 november 2012

los ingeslagen 39 / droom 47

4 oktober 2012
 
Ik ga, vooraleer naar het station te gaan, nog eens langs bij S. en P.. P. is in de tuin bezig. Ik zie hoe op de plek waar een putdeksel heeft gelegen en een perfect cirkelvormige schijf uit het gazon is gesleten allerlei vreemde aardbeesten en aardwormen kronkelen en wegschieten voor het licht (of voor mijn blik). ‘Vroeger,’ zegt P., ‘was het gat vierkant. Maar nu, na de heraanleg van het gazon, is het een cirkel geworden.’ Ik vertrek, schaatsend over de trottoirs, naar het station. Gelijk op met G., die niet schaatst maar fietst. Maar ik vorder sneller. Ik passeer een groep met honden en steek een dravend boerenpaard voorbij. Ik ga een tijdje gelijkopgaand met het paard, zodat wat ik te zien krijg mij doet denken aan de bewegingsleerfotograaf Mueybridge. Het paard is versierd met flosjen. In het station stap ik in een wagon met een vreemd interieur: bleekgroen, duikbootachtig-marien, de wanden volledig in staal, afgeronde raamopeningen, geen enkel uitsteeksel. Een jonge vrouw maakt aanstalten om tegenover mij te komen zitten, maar verdwijnt dan uit beeld.
Andere scène: samen met S. thuis. Er wordt aangebeld. Het is G., totaal onverwacht. Hij overhandigt mij, schutterig glimlachend, een in folie gevat document. ‘Gooi het niet meteen weg,’ zegt hij. ‘Er zit dertig euro in.’ En hij verdwijnt weer. Ik ben te verbouwereerd om het pakje niet aan te nemen. Ik hoor hoe hij langs de trap naar beneden loopt. Ik kruip op de vensterbank om het raam te openen, maar dat lukt niet meteen. Dan lukt het toch, ik gooi het pakje naar buiten. Het daalt wiegend neder en valt uiteindelijk vlak voor G. op straat neer, mooi tussen mijn voordeur en G.’s aan de overkant geparkeerde auto. Ik zie nog hoe hij het opraapt en in zijn auto stapt. De aanhangwagen van S. hangt aan G.’s auto. En in die aanhangwagen liggen verkiezingsplakkaten voor de CD&V. Op een ervan zie ik, in een hoek, mijn naam prijken: dat is nog iets van vroeger, wat niet met de CD&V te maken had en dat niet volledig door de nieuwe oranje affiches is overplakt. G. start de auto en maakt met een ferme zwier rechtsomkeert. Hij heeft niet in de gaten dat we hem bekijken. (Ook toen hij het pakje opraapte, keek hij niet op.)