Ik las het boek van Tom Rooduijn met Reve-interviews uit. Het heet, heel spitsvondig en veelbelovend, Revelaties – maar zoals te voorzien was met een schrijver die al heel veel van zichzelve heeft prijsgegeven: veel wordt er niet gereveleerd. Of het zou moeten zijn dat de jongeman die in Het Boek Van Violet En Dood model stond voor De Mededogenloze Jongen inmiddels in Zwitserland blijkt te wonen en daar in een kartonnen doos in zijn kelder de brieven van Reve (tien in aantal) bewaart. De brieven hebben waterschade opgelopen en zijn daarmee nog larmoyanter geworden dan ze uit zichzelf al waren. De jongeman is helemaal niet de homophylie, laat staan het revisme, toegedaan en de correspondentie loopt dan al snel dood.Het is een treurig leven geweest, denk ik, dat van Reve. De jaren zestig moeten verschrikkelijk zijn geweest, toen Koning Alcohol al zijn macht ontplooide en het gewillige slachtoffer in een wurggreep gekneld hield. Dat hij daarna nog meer dan dertig jaar heeft geleefd, mag een wonder heten. Ik denk dat Reve veel geluk heeft gehad met zijn mannen.
