MEP
Met een welgemikte mep schakel ik, zonder er veel bij na te denken want als ik nu niet toesla trekt hij zich weer terug naar een plek waar ik hem niet kan treffen, de vijand uit. Pas na deze brutale moord verwonder ik mij over mijn nietsontziende woede en impulsiviteit, en over het wondere, uiterst verfijnde mechanisme van ogen en ademhaling en zoemfaciliteit dat daar tot een rode vlek is herleid. Maar, hé, dat rood is wel mijn bloed en het is wel mijn slaap waaruit hij mij heeft gehaald. Waarna ik, ten einde raad, met de muggenmepper heb toegeslagen.
